شانه یخ زده چیست؟
شانه یخ زده یک بیماری مفصلی است که باعث درد و سفتی در حرکات شانه می شود. در صورت عدم درمان، بهبود آن ممکن است ناکامل و طولانی باشد.
علل ایجاد سندرم شانه یخ زده چیست؟
شانه یخ زده به دو صورت اولیه و ثانویه تقسیم میشود. در بیماری شانه یخ زده به صورت ثانویه، مشکلاتی مانند آسیب مفصلی یا بی حرکتی مفصل میتواند باعث خشکی و یخ زدگی شانه شود. عواملی که ممکن است ایجاد این بیماری را تسریع کنند، هنوز معلوم نیستند.البته یکسری از عواملی که ممکن است شما را در معرض خطر برای ایجاد این بیماری قرار دهند عبارتند از :
شانه یخ زده سه مرحله دارد:
مرحله اول: مرحله دردناک: در مرحله اولیه کپسول مفصل شانه ملتهب می شود، همراه با درد، سفتی و محدود شدن حرکات شانه که شب ها بدتر می شوند.
مرحله ۲: مرحله یخ زدگی: در مرحله دوم پس از جراحی شانه، حرکات شانه سخت و محدود میشود و بیمار با مشکلاتی مانند پوشیدن لباس یا خوردن غذا روبرو میشود.
مرحله ۳: بهبودی نسبی: با درمان فیزیوتراپی، درد و محدودیت حرکتی شانه بهبود مییابد، اما نیاز به صبر برای دوره زمانی ۶ ماه تا ۲ سال است. در صورت عدم انجام فیزیوتراپی، محدودیت حرکتی شانه ممکن است برای همیشه باقی بماند.
تشخیص بیماری:
تشخیص بیماری توسط فیزیوتراپیست انجام میشود. او در ابتدا تاریخچه پزشکی و نشانههای بیماری را از بیمار جویا میشود، سپس شانه را معاینه کرده و حرکات غیر فعال و فعال آن را ارزیابی میکند تا برنامه درمانی مناسبی را برای بیمار تعیین کند.
گاهی برای تشخیص دقیق تر لازم است که از روش های همانند رادیوگرافی، سونوگرافی، یا ام آر ای استفاده شود.
درمان شانه یخ زده
خوشبختانه ۸۰ درصد بیماران با فیزیوتراپی و ورزش های درمانی مخصوص قابل درمان هستند.
فیزیوتراپی برای کاهش درد، ورم و التهاب شانه مفید است. از درمان های مختلفی مانند کمپرس های سرد و گرم، درمان های دستی و دستگاه های تحریک الکتریکی استفاده می شود. تمرینات مناسب و همچنین استفاده ازداروهایی همانند ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین برای کاهش درد و التهاب شانه با مشورت پزشک مناسب می باشند.
گاهی در صورت دردناک بودن شانه پزشک در داخل مفصل کورتن تزریق می کند. البته پیشنهاد می شود از تکرار این تزریق خودداری شود زیرا تزریقات متوالی کورتن موجب آسیب دیدگی شانه بیشتر می شود.برای درمان شانه یخ زده به انجام چند جلسه فیزیوتراپی نیاز هست؟
از آنجاییکه بیماری شانه یخ زده یک بیماری طولانی است، برای درمان آن معمولا به تعداد جلسات زیاد فیزیوتراپی نیاز است. البته پاسخ به درمان در افراد متفاوت می باشد. آموزش مناسب تمرین ها به بیمار توسط فیزیوتراپیست و همکاری بیمار جهت انجام منظم جلسات فیزیوتراپی و همچنین تمرین ها و توصیه های فیزیوتراپیست در منزل به تسریع روند درمانی او کمک می نماید.
هزینه انجام فیزیوتراپی شانه
هزینه انجام فیزیوتراپی برای درمان شانه یخ زده شامل هزینه های انجام فیزیوتراپی معمولی و نیز هزینه انجام درمان های دستی و تمرین درمانی به صورت مجزا است که هر کدام از آنها دارای تعرفه درمانی مجزا هستند.
در صورتیکه برای درمان بیمار با توجه به صلاح دید پزشک و یا فیزیوتراپیست از روش های تکمیلی همانند لیزر درمانی و درای نیدلینگ استفاده شوند، هزینه این درمان ها به صورت جداگانه محاسبه خواهند شد.
آیا بیمه هزینه فیزیوتراپی شانه را تحت پوشش دارد؟
خوشبختانه بیمه ها هزینه فیزیوتراپی معمولی شانه را پوشش می دهند. البته درمان هایی همانند لیزر و درای نیدلینگ به صورت آزاد (غیر بیمه ای) هستند. بیمه های تکمیلی معمولا تمام هزینه های درمانی بیماران را پرداخت می کنند.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید به سایت دکتر راستگو مراجعه فرمایید.همسترینگ یک گروه عضلانی است که در امتداد پشت ران قرار دارد و به شما اجازه می دهد پای خود را از زانو خم کنید.
کشیدگی همسترینگ ممکن است در طول فعالیت های شدیدی مانند دویدن و پریدن رخ دهد، که باعث پارگی ماهیچه ها می شود.
شدت آسیب همسترینگ شما ممکن است در یکی از ۳ سطح زیر باشد:
درجه ۱: کشش/کشیدگی خفیف ماهیچه.
درجه ۲: پارگی جزئی عضله.
درجه ۳: پارگی کامل عضله.
ایجاد کشیدگی همسترینگ در موارد زیر احتمال بیشتری دارد:
- گرم نکردن قبل از ورزش
- عضلات جلوی ران سفت و کوتاه هستند.
- ضعف عضلات باسن می تواند باعث آسیب همسترینگ شود.
در طی فشارهای خفیف ممکن است عضله همسترینگ دچار آسیب جدی نشود. اما موارد فشار و کشیدگی شدید همسترینگ ممکن است عذاب آور باشد و راه رفتن یا حتی ایستادن را غیر ممکن کند.
علایم کشیدگی همسترینگ بسته به شدت و درجه آسیب متفاوت می باشد.
درجه ۱آسیب: کشیدگی همسترینگ. درد ناگهانی و تیر کشنده در پشت ران. قدرت شما تحت تأثیر قرار نمی گیرد، اما حرکت دادن پا برای شما دردناک خواهد بود.
درجه ۲ آسیب: پارگی جزئی همسترینگ. دردناک تر از درجه ۱ است. ممکن است کمی ورم، کبودی و کاهش قدرت در پای خود داشته باشید.
درجه ۳ آسیب: پارگی شدید همسترینگ. درد، حساسیت، تورم و کبودی شدید. ممکن است در هنگام آسیب دیدگی احساس ترکیدن داشته باشید.
برای تشخیص کشیدگی همسترینگ، پزشک یا فیزیوتراپیست یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد. آنها سؤالات خاصی در مورد چگونگی آسیب دیدگی پا از شما خواهند پرسید. سپس پای شما را معاینه می کنند. سوال هایی که در حین معاینه از شما می پرسند شامل موارد زیر هستند:
چه علائمی را تجربه می کنید؟
آیا درد دارید؟
درد در کجا است؟
آسیب چه زمانی رخ داد؟
در زمان وقوع آسیب چه کار می کردید؟
چه داروهایی استفاده می کنید؟
خوشبختانه، کشیدگیهای خفیف تا متوسط همسترینگ معمولاً با استراحت و درمان های خانگی بهبود مییابند. فقط باید کمی به آنها زمان بدهید. برای تسریع بهبودی می توانید:
به پا استراحت دهید.
از وارد کردن وزن بر روی ساق خود خودداری کنید و در صورت لزوم از عصا استفاده کنید تا درد و آزردگی برطرف شود.
برای کاهش درد و تورم پس از ورزش، پای خود را یخ بگذارید و از پزشک یا فیزیوتراپیست خود در مورد وزن گذاری و استفاده از عصا مشورت بگیرید.
استفاده از باند الاستیک برای کاهش ورم و قرار دادن پا بر روی بالش در حال نشستن یا دراز کشیدن، می تواند به کاهش التهاب و تورم کمک کند.
مصرف مسکن های ضد التهابی NSAIDs مانند ایبوپروفن و ناپروکسن به کاهش درد و تورم کمک می کند.
داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند و باید فقط کوتاه مدت مصرف شوند. اگر مجاز باشد، تمرینات کششی و تقویتی انجام دهید.
تقویت عضلات همسترینگ میتواند به محافظت در برابر فشار و جلوگیری از پارگی عضله کمک کند و در مواقع شدید ممکن است نیاز به جراحی باشد.
جراح به ترمیم و اتصال عضلات می پردازد و انجام فیزیوتراپی تخصصی پس از جراحی همسترینگ برای بازگشت به ورزش و فعالیت های روزانه ضروری است.
هیچ راه خاصی برای خوابیدن وجود ندارد که به بهبود آسیب همسترینگ کمک کند. با این حال، حتما از بانداژ فشاری یا جوراب بلند کشسان ران استفاده کنید.
درجه (شدت) آسیب شما تعیین کننده مدت زمان بهبودی شماست. بهبود کشیدگی درجه ۱ ممکن است حدود سه روز طول بکشد. بهبود آسیب های درجه ۲ و ۳ ممکن است هفته ها تا ماه ها طول بکشد.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید به سایت دکتر مریم راستگو مراجعه فرمایید.
گرفتگی عضلانی پس از ورزش ممکن است احساس ناراحتی و دردناکی ایجاد کند، اما با انجام استراتژیهای موثر می توانید از آن رها شوید و از تمرینات ورزشی لذت ببرید.
گرفتگی عضلات معمولاً کوتاه مدت است و ممکن است درد و حساسیت تا چند ساعت پس از آن ادامه داشته باشد.
اگرچه هر عضله ای می تواند دچار اسپاسم شود، گرفتگی عضلانی بعد از ورزش بیشتر بر عضلات زیر تأثیر می گذارد:
- گرفتگی عضلات پشت ساق پا بعد از ورزش (گاستروکنمیوس)
- گرفتگی عضلات جلوی ران پا بعد از ورزش (چهارسر ران)
- گرفتگی عضلات پشت ران پا بعد از ورزش (همسترینگ)
ما دقیقا نمی دانیم که چه چیزی باعث گرفتگی عضلات در حین ورزش می شود، اما معمولا دو دلیل وجود دارد:
علت گرفتگی عضلات بعد از ورزش ممکن است به دلیل خستگی عضلانی، کمآبی بدن، کشش ناکافی، گردش خون ضعیف و مشکلات پزشکی مانند فشردگی عصب یا کمبود مواد معدنی باشد.
ورزش های استقامتی مانند دوی ماراتن
در ورزش های گروهی مانند راگبی
ورزش سخت یا ورزش در شرایط گرم و مرطوب
برای ترمیم گرفتگی عضلانی، باید تمرین را متوقف کرده و به آرامی عضله آسیب دیده را کشید. استراحت و کاهش شدت و مدت زمان ورزش میتواند به بهبود عضلات کمک کند. اگر درد پس از هشت ساعت همچنان ادامه داشت، به فیزیوتراپیست مراجعه کنید.
در ادامه مقاله راه کارهایی وجود دارند که به پیشگیری از گرفتگی عضلانی بعد از ورزش کمک می کنند:
- گرم کردن و کشش دادن
- نگه داشتن بدن هیدراته
- جبران الکترولیت های از دست رفته
- ماساژ و استفاده از فوم رولر
- رژیم غذایی متعادل
- استفاده از کیسه های گرم یا سرد
- انجام حرکت های ملایم
- کرم های ضد درد یا مسکن ها
- تغذیه بعد از تمرین
- ورزش منظم
حفظ تناسب عمومی و تعیین اهداف واقع بینانه در ورزش مفید است. افزایش تدریجی تناسب اندام و قوی کردن عضلات بدون فشار بیش از حد، سلامت عضلات و گردش خون را بهبود می بخشد. استراحت کافی و ریکاوری نیز از اهمیت بالایی برخوردارند و در صورت وجود گرفتگی مکرر یا شدید عضلانی، به مشورت با پزشک نیاز است. هیدراته ماندن و سبک زندگی سالم نیز برای تجربه ورزشی بدون مشکلات حیاتی است.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید به سایت دکتر راستگو مراجعه فرمایید.
گردن درد اغلب با افزایش سن و فرسایش دیسکها و مفاصل گردن مرتبط است و ممکن است منجر به آرتروز گردن شود.
بیشتر افراد بالای ۶۰ سال به آرتروز گردن مبتلا میشوند که اغلب با درد و سفتی در گردن همراه است. درمان این بیماری از طریق فیزیوتراپی و داروها انجام میشود که در اکثر موارد بهبود میآورد.
با پیر شدن دیسکهای فقرات، ارتفاع آنها کم شده و بیرون زدگی میکنند. این موضوع میتواند به تخریب دیسک و برجستگی کوچک استخوان منجر شود که میتواند به آرتروز و تنگی کانال نخاع منجر شود.
در مراحل اولیه درمان ، پزشک ممکن است چند دارو برای کاهش درد و التهاب تجویز کند. قرص های آرتروز گردن معمولاً شامل این موارد هستند.
- استا مینوفن
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
- استروئید (کورتون) های خوراکی
- شل کنندههای عضله
- استفاده از کلار گردنی نرم برای محدود کردن حرکات و استراحت دادن به عضلات گردن توسط پزشک یا فیزیوتراپیست تجویز میشود.
- استفاده بلند مدت از کلار گردن میتواند به کاهش قدرت عضلات گردن منجر شود.
- کاربرد محتاطانه از یخ، گرما و سایر مدالیتههای درمانی میتواند به کاهش درد کمک کند.
- ورزشهای مخصوص برای آرتروز گردن میتوانند به کاهش درد کمک کرده و عضلات را تقویت کنند.
آرتروز گردن در بعضی از موارد ممکن است باعث درد و سفتی گردن شود که با حرکات ماندن سر در یک وضعیت خاص تشدید میشود. استراحت و خواب میتواند به تسکین این درد کمک کند.
سایر خطرات آرتروز گردن شامل موارد زیر است:
- آرتروز مهره های بالایی گردن می تواند سبب سردرد شود
- اسپاسم عضلانی در گردن و شانهها ممکن است به وجود آید
- سختی در راه رفتن، از بین رفتن تعادل یا ضعف دستها و پاها ممکن است رخ دهد
- آرتروز گردن ممکن است منجر به باریک شدن فضای مورد نیاز برای نخاع و ریشههای عصبی شود
انواع مختلفی از تزریق ها برای درمان آرتروز گردن وجود دارند.
در روش بلوک کردن اپیدورال گردنی، داروهای کورتون و بیحسی به فضای اپیدورال تزریق میشوند برای دردهای گردن و دستی که به دلیل پارگی دیسک گردن ایجاد شده اند.
در روش بلوک کردن مفصل فاست گردنی، داروهای کورتون و بیحس کننده به داخل کپسول مفصل تزریق میشوند تا درد گردن را کاهش دهند. این مفاصل در عقب گردن قرار دارند و تغییرات آرتروزی میتوانند منجر به درد گردن شوند.
برای ادامه مطلب و اطلاعات بیشتر میتوانید به پیج دکتر راستگو مراجعه فرمایید.
قوز کمر (kyphosis)
قوز یعنی انحنای بیش از حد ستون فقرات که در نمای پشت یا طرفی قابل مشاهده است. این مشکل می تواند از طریق رادیوگرافی تشخیص داده شود و باعث بدشکلی و مشکلات عملکردی در بدن می شود.
علائم قوز کمر
هرچند ممکن است هر فردی نشانه های مختلفی از بیماری داشته باشد، شایع ترین علائم قوز شامل موارد زیر هستند:
تشخیص قوز کمر
برای تشخیص قوز با مشاهده لازم است که راستای صحیح ستون فقرات را بشناسید:
“در راستای ایده آل ستون فقرات، همانطور که در تصویر می بینید، یک شاقول که از سقف آویزان است از مفصل شانه ها، لگن و مچ پا عبور می کند”
ابزار متداول تشخیصی برای قوز کمر تصویر برداری (رادیوگرافی) است. توسط رادیوگرافی انرژی نامحسوس اشعه های الکترومگنتیک برای ایجاد تصاویر بافت های داخلی بدن و استخوان ها روی فیلم استفاده می شود. در رادیوگرافی ستون فقرات زاویه انحنای پشتی توسط پزشک اندازه گیری می شود.
عوارض قوز کمر
به غیر از درد احتمالی، ندرتا قوز سبب ایجاد علائم مضر در ارگان های مهم و ساختارهای داخلی بدن می شود. قوز کمر سبب جلوآمدن سر و گردن و شانه ها می شود. این مشکلات علاوه بر بدشکلی ظاهری، می توانند سبب گردن درد و شانه درد متعاقب قوز کمر نیز بشوند. عوارض دیگر قوز کمر می تواند شامل موارد زیر باشد:
درمان قوز کمر
حرکات اصلاحی برای رفع قوز کمر
حرکات یوگا برای درمان قوز
حرکات بدنسازی برای رفع قوز کمر
برای ادامه مطلب و اطلاعات بیشتر میتوانید به سایت دکتر راستگو مراجعه کنید.